Biografie van Jelle Jolles
Jelle Jolles is een vooraanstaand hoogleraar Neuropsychologie e.m. aan de Vrije Universiteit Amsterdam en de Universiteit Maastricht, waar hij zijn kennis en ervaring inzet voor de ontwikkeling van onderwijs en opvoeding. Na zijn emeritaat in 2018 werkt hij vanuit de Adviespraktijk NeuroPsy in Amsterdam, waar hij zich richt op de ontplooiing van kinderen, tieners en bijna-volwassenen. Met zijn achtergrond als klinisch neuropsycholoog en gezondheidszorgpsycholoog heeft hij een brede expertise opgebouwd op het gebied van leren, geheugen, hersenstoornissen en leven lang leren.
In zijn carrière was Jolles de initiator en mede-verantwoordelijke voor de Geheugenpoli en Leerpoli in Maastricht, waar hij innovatieve benaderingen ontwikkelde voor het ondersteunen van kinderen en jongeren met leer- en ontwikkelingsproblemen. Hij richtte ook het Centrum Brein & Leren op, dat zich richt op de integratie van neurowetenschappelijke inzichten in de praktijk van onderwijs en opvoeding. Gedurende zijn loopbaan heeft hij 81 promovendi begeleid tot hun wetenschappelijke promotie, wat getuigt van zijn betrokkenheid bij het opleiden van de volgende generatie onderzoekers.
Jolles is een pleitbezorger voor een actieve dialoog tussen wetenschappers en praktijkprofessionals. Hij gelooft dat inzichten uit de neuropsychologie en andere wetenschappen over hersenen, cognitie en gedrag waardevolle bijdragen kunnen leveren aan onderwijs en opvoeding. Tegelijkertijd kunnen wetenschappers leren van de ervaringen en uitdagingen waarmee praktijkprofessionals dagelijks worden geconfronteerd. Dit streven naar samenwerking en kennisdeling komt tot uiting in zijn advieswerk voor scholen, sportorganisaties, instellingen voor hoger onderwijs, overheden en het bedrijfsleven. Hij biedt lezingen, workshops en masterclasses aan, waarbij hij praktische handvatten en inzichten deelt over leren, ontwikkeling en ontplooiing.
Zijn kernbegrippen omvatten thema's als leren, geheugen, informatieverwerking, executieve functies en de impact van de omgeving op de ontwikkeling van jongeren. Jolles legt ook de nadruk op respect, welbevinden en het creëren van een stimulerende leer- en leefomgeving. Hij stelt dat zowel kansen als uitdagingen essentieel zijn voor de ontwikkeling van jongeren en benadrukt het belang van copingstrategieën in deze context.
In zijn publicaties, waaronder meer dan 600 Engelstalige artikelen en diverse Nederlandstalige boeken, deelt Jolles zijn kennis met een breder publiek. Zijn boeken, zoals "Het tienerbrein: Over de adolescent tussen biologie en omgeving" en "Leer je kind kennen. Over ontplooiing, leren, denken en het brein," zijn bestsellers geworden en hebben bijgedragen aan de popularisering van neuropsychologische kennis in de samenleving. Daarnaast gebruikt hij sociale media, met name LinkedIn, om kennis te dissemineren en de dialoog met de praktijk aan te gaan.
Jelle Jolles heeft een solide academische achtergrond met opleidingen in zowel gedragswetenschappen als hersenwetenschappen. Hij behaalde een doctoraal in psychologie/neuropsychologie en neurochemie/neurobiologie, gevolgd door een promotie op het onderwerp ‘hersenen & gedrag’. Sinds 1982 heeft hij zich ingezet voor de kruisbestuiving tussen wetenschap en praktijk, waarbij hij vele jaren geregistreerd was als gezondheidszorgpsycholoog en klinisch neuropsycholoog.
Zijn ervaring omvat ook uitgebreid onderzoek naar hersenletsel, cognitieve veroudering en dementie. Hij heeft talrijke studies uitgevoerd naar licht traumatisch hersenletsel en geheugenproblemen bij ouderen, en richtte zich vanaf 1995 op kinderen en jeugdigen met functiestoornissen zoals ADHD. Door zijn betrokkenheid bij onderwijs en ontplooiing heeft Jolles een significante impact gehad op het begrip van de ontwikkeling van jongeren en hun behoeften in een veranderende wereld.
Met een rijke carrière die zich uitstrekt over decennia, blijft Jelle Jolles een inspirerende figuur in de neuropsychologie, waarbij hij zijn kennis en ervaring inzet om bij te dragen aan de ontwikkeling van toekomstige generaties en het bevorderen van wetenschappelijke inzichten in de praktijk.
